“…klappen te onderstrepen. Integendeel, hij klinkt steeds subtiel en elastisch.”
Tea For Two, daar doet het riffle van And Then You Dive onwillekeurig aan denken, maar de muziek van de gebroeders Busstra staat zo ver van het American Songbook af dat we op voorhand geloven dat dit toeval is.
Gitarist Marnix schreef alle dertien stukken van dit album. Op twee daarvan horen we ook een vocale bijdrage. Die is van Simone Roerade, een uitstekende zangeres van wie we wel meer van willen horen; zij zingt in Wanderers een tekst van Karin Bloemen.
De muziek van Berthil en Marnix Busstra (en niet te vergeten basgitarist Frans van Geest en drummer Chris Strik) kan als elektro-akoestische jazz worden betiteld, waarbij Berthil met zijn fender rhodes het meest uitgesproken met stekker en stopcontact te werk gaat. Het is een vorm van funkjazz, maar gelukkig heeft Chris Strik er geen handje van om de muziek alleen maar met loodzware klappen te onderstrepen. Integendeel, hij klinkt steeds subtiel en elastisch.
Marnix Busstra switcht van gitaar naar elektrische sitar en vervolgens naar bouzouki, en ook dat geeft dit album qua variatie een interessante impuls.