“…het kenmerk van dit album: vrijheid zonder gefreak, regels die gemakkelijk worden losgelaten.”
Muziek die met beide benen stevig in de jazz staat. De opnamen voor deze CD werden oktober 2011 in de E-sound studio’s te Weesp gemaakt.
Marnix Busstra speelt op het album gitaar, bouzouki en electrische sitar. Dat suggereert wellicht een wereldmuziekachtige aanpak, maar dat is zeker niet het geval – hoewel Peasant’s Party zeker geluiden bevat die zuidelijker liggen dan laten we zeggen Karinthië voorkomen.
Busstra speelt op 10 stukken zijn eigen muziek, samen met pianist Rembrandt Frerichs, bassist Arnold Dooyeweerd en drummer Pieter Bast. De composities van Busstra bevatten vaak grillige bewegingen en eigenwijze bungeejumps. Zoals het titelstuk Sync Dreams, met een thema vol Monk-achtige intervallen. Ook Octoforce heeft zo’n springerige structuur, die aan de ene kant wat complex aandoet, maar ook weer allerlei vrijheden geeft.
Dat is ook het kenmerk van dit album: vrijheid zonder gefreak, regels die gemakkelijk worden losgelaten.
Coen de Jonge