“…virtuositeit komt nog steeds af en toe voorbij, maar het is geen doel meer.”
Wie Marnix Busstra kent van zijn jazzprojecten of de theatershows van zijn vrouw Karin Bloemen wordt misschien verrast door het funkjazzgeluid op ‘Old School Band’. De titel verwijst zowel naar de muziek zelf als de schoolband van Busstra en bassist Norbert Sollewijn Gelpke.
“Ik ken hem al vanaf de kleuterschool”, aldus Busstra. “Onze schoolband speelde fusion. Toen ging het heel erg om techniek, waar je op die leeftijd heel erg op kickt. Die virtuositeit komt nog steeds af en toe voorbij, maar het is geen doel meer.
Het idee van het bandje is vier muzikanten die gewoon lekker aan het spelen zijn. Daar houd ik heel erg van. Een compositie is een uitgangspunt om samen in het diepe te springen. Als je zo’n nummer nog een keer speelt, komt er heel wat anders uit. Dat hoort ook bij dit soort muziek.
Ik heb één pedaal uit die oude band nog steeds: een TC Electronic Stereo Chorus Flanger. Die is al dertig jaar oud. Die wordt nog steeds gemaakt, maar die oude klinken veel beter.
In de studio stonden een paar prachtige oude gitaarversterkers, maar ik ben erg gehecht aan mijn eigen setje. Ik heb twee van Bogner Duende versterkers en dat werkt voor mij het beste. Dat is mijn geluid. Ik speel ook al jaren op een Gibson Howard Roberts. Een solidbody mist net wat rijkdom in de boventonen voor het geluid dat ik zoek en een echte jazzgitaar heeft te weinig sustain. Hier kun je overstuurd ook goed mee overweg.”