“De liefhebber kent de uitstekende gitarist Marnix Busstra natuurlijk al van zijn fusion-band Second Vision, maar ook zijn drie kompanen in deze groep zijn klassemuzikanten.”
Een grappig dialoogje in het cd-boekje geeft eigenlijk best een goede omschrijving van de muziek op dit debuut van de broertjes Busstra: ”What’ll we call this music?” “Um, maybe something like: a kind of adventurous acoustic funky jazz-lounge with a shade of worldmusic…” Uiteindelijk luidt de conclusie dat dit teveel woorden zijn, en wordt er besloten maar gewoon te spelen. En spelen kunnen de heren. De liefhebber kent de uitstekende gitarist Marnix Busstra natuurlijk al van zijn fusion-band Second Vision, maar ook zijn drie kompanen in deze groep zijn klassemuzikanten. Broer en toetsenist Berthil Busstra bespeelt hier voornamelijk de Fender Rhodes, contrabassist René Dissel combineert een funky groove met een warm geluid, en drummer Chris Strik bedient zich op dit album uitsluitend van brushes.
Marnix Busstra’s voorliefde voor de fusion komt ook in dit project tot uiting, met name in de composities. Maar waar veel fusion uitmondt in nodeloos spierballenvertoon blijft de sfeer op Castle In The Air over het algemeen ingetogen. Dit levert spannende en organische muziek op, altijd voorzien van een subtiele en relaxte groove. Hoogtepunt wat dat betreft is Grandma And The Wolf, een stuk waarin de rusten net zo belangrijk zijn als de noten die wel gespeeld worden. De productie van Marnix Busstra zelf en het ‘Turtle Team’ is fantastisch, de plaat klinkt alsof de luisteraar midden tussen de muzikanten staat. Wat mij betreft mogen de Busstra-Broers de handen vaker ineen slaan.